မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ ့
မက်က္ႏိုင္ေသးတဲ့ဒဏ္ရာေဟာင္းၾကား
ကိုယ့္အမာရြတ္ကိုယ္ျပန္ျပန္စမ္း
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီကာလကိုလြမ္းေမာရၾကရင္း
ငါတို ့ယံုၾကည္မွဳဟာ
ငါတို ့ဆာေလာင္မွဳကိုေခ်ာ့သိပ္ရဲ ့။ ။
မေန ့တစ္ေန ့ကလိုေပါ့သူငယ္ခ်င္း
ငါတို ့တေတြသီခ်င္းမဆိုျဖစ္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီပဲ
ငါတို ့ရွင္သန္ျခင္းဟာ ေခါင္းစဥ္ရွိရွိႀကီးနဲ ့ မဲ့တယ္
ရွိသမွ်အိပ္မက္ကို ဓါးျပတိုက္ခံလိုက္ရ
ဘ၀ ဆိုတာ
ကားခေတြေစ်းႀကီးလာတဲ့အခါ
စက္ဆုပ္ရြံ ့ရွာဖြယ္။ ။
ငါ့အာရံုေတြက်ပ္သိပ္ေနပံုက
ၿမိ ု ့ပတ္ရထားႀကီးနဲ ့မျခားဘူးသူငယ္ခ်င္း
အေပၚသြားနဲ ့ေအာက္သြား ဖိညွပ္သံတက်ိက်ိမွာ
ဘယ္တီးလံုးနဲ ့ကခုန္ရမယ္ငါတို ့မသိခဲ့
ငယ္ငယ္ကေရးဖူးတဲ့အက္ေဆးေတြလို
မင္းကို ငါ
ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ။
မင္းဘယ္ေတာ့ထလာခဲ့မွာလဲ
ငိုမလို ရယ္မလိုျဖစ္ေနတဲ့ၿမိ ု ့ႀကီးကိုရွဳစားဖို ့
ၿပီးေတာ့........................
တို ့အတူတူ....
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အသက္သြင္းၾကဖို ့ ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment