Wednesday, September 9, 2009

ဘယ္သူေျပာတဲ့စကားဆိုတာေတာ့က်ဳပ္လည္းအတိအက်ႀကီးမသိေတာ့ဘူး
ေသခ်ာတာတစ္ခုကၾကားလာခဲ့တာပါ
မနက္ျဖန္ဆိုတာလူေတြရဲ့အသက္ေတြကိုအိပ္မက္ေတြနဲ ့စည္းထားတာတဲ့
ဟစ္ေဟာ့ပ္အဆိုရွင္တစ္ေယာက္လည္းကမၻာႀကီးအတြက္တန္ဖိုးရွိတတ္တာပဲ
ေရာ့ခ္ကာတစ္ေယာက္ဆီမွာလည္းစိန္ျခဴးၾကာေညာင္မရွိဘူးလို ့ဘယ္သူအတတ္ေျပာႏိုင္လဲ.......ကဲ
ၾကည့္စမ္း.....ေခတ္ေပၚတဲ့..........ေျခသလံုးေတြေဖြးကနဲ.............ေဖြးကနဲအလစ္မွာ
မ်က္လံုးေတြျပာႏွမ္းသြားခဲ့.......က်င္စက္နဲ ့တို ့သလိုမ်ိဳး......ခ်စ္သူေျပာတယ္........ညစာခက္မယ္တဲ့

လူေတြကေတာ့.........သူတ္ို ့ကိုေမြးခဲ့ရက္အတြက္........ဒစၥကိုဆလိုက္ေတြနဲ ့
ေတးဂီတေတြနဲ ့.......ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္အေရာင္ေတြလက္တယ္
ငါတို ့ခမ်ာ........ေဘေတြတက္လို ့.....တယ္လီဖုန္းလည္းမေျပာႏိုင္တယ္........ခ်စ္သူေတြတဲ့
မ်က္ႏွာခ်င္း ....... ထမင္းဆိုင္မွာအထိုင္........ခ်ိဳၿမိန္တယ္ဆိုရင္ပဲ ၾကည္ႏူးစရာေပါ့
အမွတ္တရေတြမ်ားတယ္ ကြယ္......... တစ္သက္စာေတာ့ျဖစ္တန္တယ္
တစ္လတာကာလရယ္လြမ္းေမာဖြယ္ဒဏ္ရာအတိနဲ ့
ခ်ဥ္ျခင္းတပ္ အခ်စ္ေတြနဲ ့

ေတြ ့ဆံုျခင္းတစ္လျပည့္ အမွတ္တရ

1 comment:

Unknown said...

ၾကည့္စမ္း.....ေခတ္ေပၚတဲ့..........ေျခသလံုးေတြေဖြးကနဲ.............ေဖြးကနဲအလစ္မွာ
မ်က္လံုးေတြျပာႏွမ္းသြားခဲ့.......က်င္စက္နဲ ့တို ့သလိုမ်ိဳး......ခ်စ္သူေျပာတယ္........ညစာခက္မယ္တဲ့

အင္း...ဘာလဲမသိဘူးေနာ္...:D
စာသားေလးကုိ သေဘာက်တယ္ ...ေမေရ....